به نقل از «ایسنا»

امیرساسان: در جهانی مجارستان بودم کشتی نتایج بهتری می‌گرفت/ بدن کشتی‌گیران را دیدم و حسرت خوردم

تاریخ انتشار: ۲۴ دی ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۲۳۶۵۱۴۶

پزشک تغذیه تیم‌های ملی کشتی ایران با بیان اینکه عدم حضورش در کنار تیم نقش مهمی در آوردن کشتی‌گیران به لحاظ بدنی داشت،گفت: بدلیل مشکلات مالی اعزام نشدم و هیچ کدام از اعضای کادرهای فنی و کشتی‌گیران در مجارستان به غیر از پرویز هادی با من تماس نگرفتند.

دکتر رامین امیرساسان در گفت‌وگو با ایسنا، درباره عدم حضورش در رقابت‌های کشتی آزاد و فرنگی جهان ۲۰۱۸ مجارستان به همراه کاروان اعزامی ایران و حواشی بوجود آمده در روزهای اخیر که برخی‌ها سعی کردند این موضوع را نشانه اختلاف او با رسول خادم عنوان کنند، اظهار کرد: ابتدا این را بگویم که تا لحظه آخر اعزام با تمام وجود در کنار تیم های ملی کشتی بودم و مثل همیشه هدفم کمک به موفقیت کشتی بوده و در ادامه نیز خواهد بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

من طی ۷ سالی که با رسول خادم افتخار همکاری داشتم، او همواره نگاه ویژه‌ای به مباحث تغذیه تیم داشت و در ۳ رویداد رقابت‌های آسیایی و جهانی که پیش از جهانی بزرگسالان در مجارستان برگزار شد با حضور نیروی کمکی در کنار من موافقت کرد که این موضوع نشان دهنده حمایت او داشت، حتی در بازی‌های آسیایی و رقابت‌های المپیک نام مربی تیم را خط زدند اما من اعزام شدم.

پزشک تغذیه تیم‌های ملی کشتی ایران افزود: هرگز اختلافی با رسول خادم در ۷ سال همکاری‌ام نداشتم و از افتخارات من این است که با او همکاری کردم. دوست دارم از ایشان هم بپرسید تا بدانید او تا چه حد به من اعتماد داشت. این اعتماد نه فقط در مباحث مربوط به تغذیه که در مباحث تمرینی نیز بود و همیشه اعتماد کامل میان ما برقرار بود.

وی با اشاره به عدم اعزامش گفت: من تا لحظه اعزام در کنار تیم بودم و حتی به همراه  دیگر اعضای تیم و کشتی‌گیران نیز برای من ویزا هم گرفته شد، اما در نهایت به دلیل شرایط بد مالی در آن زمان که حتی نزدیک بود تیم هم به طور کامل اعزام نشود، کشتی‌گیران و کادرهای فنی که در اولویت قرار داشتند اعزام شدند، اما من نتوانستم به رقابت‌های جهانی بروم.

پزشک تغذیه تیم‌های ملی کشتی ایران، تصریح کرد: دو هفته‌ قبل از اعزام رسول خادم، رییس وقت فدراسیون کشتی به من اعلام کرد که  به احتمال زیاد فقط می‌توانیم خودت را به رقابت‌های جهانی اعزام کنیم، چرا که من درخواست اعزام آشپز تیم را نیز داده بودم. من هم در جواب گفتم که مانند سه رویداد قبلی مسابقات جهانی و دو رویداد آسیایی نیاز به نیروی کمکی دارم، چرا که با قانون جدید وزن کشی در دو روز برگزار می‌شود و ما ۲۰ کشتی‌گیر در اختیار داریم که رسیدگی به امور آنها وقت و انرژی زیادی از من می‌گیرد و در توانم نیست که بتوانم به تنهایی این کار را انجام دهم، اما خادم شرایط مالی فدراسیون را برایم تشریح کرد و گفت‌ نمی توانیم دو نفر را در این بخش اعزام کنیم.

وی اضافه کرد: به دنبال این موضوع از خادم خواهش کردم که من از آن جایی که توان انجام این حجم از کار را ندارم، به مسابقات اعزام نشوم و به جای آن آشپز تیم را اعزام کنید. از سویی قول دادم که در تهران آنلاین باشم و هر کمکی که در هر لحظه اعضای تیم و کادر فنی از من خواستند دریغ نکنم. حتی خادم در لحظات آخر اعزام هم گفت‌ قول دادی که آنلاین باشی و در این مدت مثل اورژانس باش که من هم با کمال میل آن را قبول کردم.

امیرساسان در ادامه با تاکید بر این که حضورش در رقابت‌های جهانی مجارستان می‌توانست به موفقیت بیشتر تیم‌ ‌ملی کمک کند، در این باره گفت‌: با توجه به این که ماه‌ها در اردوی تیم‌ ‌ملی زحمت کشیده‌ام و در کنار کشتی‌گیران حضور داشتم به خوبی در جریان وضعیت تمامی نفرات قرار داشتم و فکر می‌کنم با توجه بیشتر  من هم می‌توانستم به مجارستان بروم تا به تیم کمک کنم. قطعا حضور من می‌توانست به بهبود عملکرد کشتی‌گیران کمک کند. باور کنید هیچ ناراحتی در کار نبود که به مجارستان نرفتم فقط به این خاطر که انجام این حجم از کار در توان من نبود، نتوانستم به تنهایی عازم مجارستان شوم و از پس کارها بر آیم. همه می‌توانند گواهی دهند که در هیچ رویدادی سه یا چهار ساعت بیشتر در شبانه روز بیشتر نخوابیده‌ام و همیشه مثل اورژانس در خدمت تیم‌ ‌ملی بودم، اما مجارستان اولین رویداد جهانی بزرگسالان بود که در دو روز وزن کشی می‌شد و واقعا در توان من نبود که به تنهایی کارها را انجام دهم. اگر دو نفر اعزام می شدیم خیلی خوب بود، اما به دلایل شرایط بد مالی این کار صورت نگرفت.

وی در بخش دیگری از صحبت‌هایش، تصریح کرد: از سویی عذاب می کشیدم که پس از ماه‌ها حضور در کنار کشتی‌گیران نتوانستم در این رقابت‌ها در خدمتشان باشم و به آنها کمک کنم. حتی به اعضای تیم گفتم که هر کاری داشتید به من پیام دهید، اما در طول برگزاری رقابت های جهانی از میان کشتی‌گیران فقط پرویز هادی با من تماس گرفت و به دقت من را در جریان وضعیت خود قرار می داد. کادرهای فنی تیم‌ ‌ملی نیز با من تماسی نداشتند و فقط من یک بار با آنها تماس گرفتم و برای کمک اعلام آمادگی  کردم. هر چه که منتظرشان بودم تماس بگیرند اما هیچ تماسی نداشتند.

پزشک تغذیه تیم‌های ملی کشتی در پاسخ به این سوال که آیا از عدم اعزامش به این رقابت‌ها دلخور شده است یا خیر؟ در این باره توضیح داد: از این دلخور هستم که چرا این احساس به وجود آمد که نیازی به من در این رقابت‌ها نیست و حتی هیچ تماسی با من نگرفتند. البته از این بابت که کشتی‌گیران به من نیازی پیدا نکرده‌اند خوشحال بودم، اما وقتی  بدن هایشان را در زمان مبارزه و روی تشک دیدم خیلی حسرت خوردم.

امیر ساسان در ادامه این گفت‌وگو با ایسنا، درباره علل کم آوردن اکثر کشتی‌گیران ایران برابر رقبایشان ، اظهار کرد: اولین بار بود که رقابت‌های جهانی بزرگسالان در دو روز وزن کشی برگزار می‌شد. فکر می‌کنم فاصله میان وزن کشی ها و شروع مسابقات  یک تایم طلایی بود که ما باید به خوبی کشتی‌گیران را مهیای حضور در میدان می کردیم. بنابراین حساسیت کار خیلی بیشتر بود و این که کشتی‌گیران چه نوشیدنی‌ها و چه غذاهایی استفاده کنند اهمیت زیادی داشت. اگر من در کنار تیم بودم قطعا شرایط شان بهتر می‌شد و توان بیشتری داشتند. آشپزی هم که در کنار تیم به جای من رفته بود نمی‌توانست  در این موارد تخصصی عمل کند و قطعا توقعی از آن نمی رفت. تیم مانند گذشته اعزام شد و به زعم من می‌شد کاری کرد که من هم در کنار آشپز تیم هر دو عازم این مسابقات شویم.

امیر ساسان در پایان درباره بازگشت مجددش به کشتی و نحوه حضورش در اعزام ها خاطر نشان کرد: همیشه با افتخار در کنار کشتی کار کردم و در ادامه نیز با همه توانم به موفقیت کشتی‌ کمک می‌کنم. هنوز درباره بحث اعزام‌ها صحبتی نکرده‌ایم ، اما با قوانین جدید حضور دکتر تغذیه  در کنار تیم اهمیت زیادی دارد حتی از روز اول که سرمربی تصمیم می‌گیرد از کدام کشتی‌گیران در اوزان مختلف استفاده کنند پزشک تغذیه نقش مهمی دارد. کاهش وزن فعال و غیر فعال ، نحوه رژیم غذایی، میزان استفاده از آب، محدودیت استفاده از سدیم و ... موارد بسیار مهمی است که حضور دکتر تغذیه در کنار تیم را پر رنگ می‌کند. وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک ببیند در اعزام یک تیم فوتبال چند نفر به عنوان تیم پزشکی اعزام می‌شوند، اما ما با ۲۰ کشتی‌گیر و ۱۲ عضو کادر فنی نمی توانیم یک فرد کمکی در اعزام‌ها در اختیار داشته باشیم. با قوانین جدید اتحادیه جهانی کشتی این موضوع یک ضرورت است و لازم است که به آن توجه شود.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی ایران رسول خادم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۲۳۶۵۱۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نحوه اعزام حسن یزدانی به المپیک؛ بحران بزرگ یا یک اتفاق عادی؟!

آفتاب‌‌نیوز :

حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش از این در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند.

چنین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.

منبع: شرق