به نقل از «تسنیم»

جوادی: هر دو قهرمان سنگین وزنی که طمع کردند در جهانی باختند/ این نتایج را نمی‌شود به نام پژمان درستکار نوشت

تاریخ انتشار: ۳ آبان ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۸۵۲۳۹

دارنده ۴ مدال طلای کشتی جهان معتقد است در عین حال که نمی‌شود دلاوری قهرمانان ایرانی در اسلو را کتمان کرد، این نتایج را هم نمی‌شود به نام سرمربی جدید نوشت و فدراسیون قبلی در آن نقش زیادی داشته است. - اخبار ورزشی -

ابراهیم جوادی در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم در مورد عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در مسابقات جهانی 2021 اسلو اظهار داشت: نتایج که خیلی خوب بود، وقتی یک قهرمان مدال جهانی و المپیک می‌گیرد نشاطی به جامعه می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

تیم ما در جهانی نروژ عالی بود، ولی امیدواریم سال‌های دیگر هم این موفقیت‌ها تداوم داشته باشد. در گذشته هم دو دفعه بعد از المپیک تیم ما قهرمان جهان شده، معمولا بعد از المپیک‌ها تیم‌ها خانه تکانی می‌کنند و خیلی از کشتی‌گیران پا به سن گذاشته می‌روند، در این المپیک که دو قهرمان سنگین وزن (طاها آکگول و گنو پتریاشویلی) طمع کردند و کشتی گرفتند که هر دو هم باختند.

وی در مورد اینکه تیم ما هم با تغییرات به جهانی رفته و بسیار جوان شده بود، تاکید کرد: ما هم تغییرات داشتیم، ولی اینها مال زمان آقای خادم بودند، آن زمان در تیم‌های ملی نوجوانان و جوانان کشتی می‌گرفتند، پیشرفت کردند، تجربه به دست آوردند و مدال گرفتند.

نفر سوم المپیک 1972 مونیخ در مورد اینکه کدام پیروزی تیم ملی کشتی در نروژ دلچسب تر بود، گفت: کشتی یزدانی بیشتر به ما چسبید، او در المپیک هم می‌توانست این کار را تمام کند اما خوب راهنمایی نشد. باید دست زیر کتف آمریکایی می‌کرد تا هم او را از تشک بیرون ببرد و هم نگذارد بین خودش و تیلور فاصله بیافتد. وقتی از تیلور جدا می‌شد، حریف از این موقعیت برای زیرگیری استفاده می‌کرد. یک لحظه غفلت کرد و در المپیک باخت؛ ولی اینجا بهتر راهنمایی شد، البته که حسن یزدانی کشتی‌گیر باهوشی است و تجربه‌اش در مبارزه با تیلور بیشتر شده بود. وقتی آن اتفاق در المپیک رخ داد، این بار در جهانی نگذاشت تیلور دیگر به هدفش برسد. ما خیلی دوست داشتیم که یزدانی، تیلور را ببرد چون از او چیزی کم ندارد.

جوادی کامران قاسم‌پور را کشتی گیری صاحب سبکی عنوان کرد و ادامه داد: این کشتی‌گیر نشان داد که چقدر شایستگی دارد. بردن آن 92 کیلوی آمریکایی‌ها کار کمی نبود اما ملی‌پوش ما خیلی خوب و حساب شده برابر این حریف به پیروزی رسید.

صاحب 4 نشان طلای کشتی جهان در رابطه با اینکه پیش از این از علیرضا دبیر خرده گرفته شده بود که در مورد انتخاب پژمان درستکار «رفیق بازی» کرده است، خاطرنشان کرد: البته که این موضوع انتقاد هم داشت. درستکار در گذشته در تیم ملی مربیگری نکرده و رزومه خاصی نداشت. در سطح باشگاهی سرمربیگری تیمی را برعهده داشت که همه ستاره‌ها را جذب کرده بود. قهرمانی با چنین تیمی، نمی‌تواند خیلی معیار باشد. هر تیمی که در لیگ ستاره ها را داشته باشد، نتیجه می‌گیرد. ما نمی‌توانیم این نتایج را به نام آقای درستکار بنویسیم، این ملاک و معیار نیست، معنی رزومه داشتن، کار سازندگی در باشگاه‌هاست. فدراسیون گذشته روی تیم های نوجوانان و جوانان کار کرده است. ضمن اینکه هیچ وقت سابقه نداشته اتحادیه جهانی کشتی در سالی که المپیک برگزار می شود مسابقات جهانی را به این شکل برگزار کند. امسال فقط به خاطر کرونا این اتفاق افتاد.

جوادی تاکید کرد: حالا امسال چنین کاری کردند و در فاصله چند هفته بعد از المپیک، جهانی را برگزار کردند. یک عده نتوانستند خودشان را به آمادگی لازم برسانند و نیامدند. یک عده هم مثل آن دو کشتی گیر سنگین وزن ترکیه و گرجستان نتوانستند ریکاوری کنند و کشتی که در المپیک گرفتند را اینجا نگرفتند. چون سن شان بالا بود و در این فاصله دوماهه نتوانستند خودشان را آماده کنند. البته این نیست که دلاوری کشتی‌گیران مان را کتمان کنیم. هر دو سنگین وزن آزاد و فرنگی ما که قهرمان شدند، کشتی‌گیران خوبی هستند.

صدور آیدی کارت لیگ برای کشتی‌گیران با کارت واکسن و PCR منفیمحمدی: کادرفنی نمره قبولی گرفت، کشتی‌گیران‌مان به کمتر از خود نباختند/کامران قاسم‌پور صاحب سبک است و ایرانی کشتی می‌گیردنظر بنی‌تمیم درخصوص عملکرد کشتی ایران در مسابقات جهانی اسلو

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: کشتی کشتی کشتی گیران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۸۵۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

حسن یزدانی بحران ملی نیست

روزنامه شرق نوشت: حسن یزدانی، قهرمان پرآوازه کشتی ایران، تبدیل به سوژه داغی برای فضای ورزشی این روز‌های ایران شده است. دلیلش بازگشت او به تشک کشتی و ارائه فیلمی چندثانیه‌ای از تمرینش با کشتی‌گیری به مراتب سبک‌وزن‌تر از خودش است. او نشان داده بعد از عمل سنگینی که روی کتفش داشته، برگشته و مهیا است تا در المپیک پاریس به میدان برود.

یزدانی پیش‌ازاین در تلویزیون وعده‌ای با این مضمون داده بود که در پاریس، هم تیلور را می‌برد و هم طلا می‌گیرد. باوجوداین اتفاقاتی رخ داده که شاید با چنین شفافیتی نتوان درباره ادعای حسن یزدانی صحبت کرد. اولین آن‌ها غیبت دیوید تیلور، رقیب همیشگی یزدانی در پاریس است. او در یک شگفتی بزرگ در مسابقات انتخابی تیم ملی آمریکا، مبارزه‌اش را به آرون بروکس ۲۳ ساله باخت و به همین سادگی از تیم ملی بیرون ماند.

داستان اول برای حسن یزدانی شیرین است. تیلور در سال‌های اخیر به‌خوبی نشان داده بود راه بردن یزدانی را فراگرفته و حتی او را در آخرین جدال، ضربه فنی هم کرد. آمار تقابل‌های این دو هم به‌خوبی گواه برتری تیلور در تقابل‌های رودررو است. حالا که جادوگر آمریکایی در پاریس غایب است، این بهترین فرصت برای حسن یزدانی است تا یک مدال دیگر المپیک به ویترین پررنگ و لعابش اضافه کند؛ ولی این‌ها همگی در گرو محقق‌شدن داستان دوم است که تلخ و دارک نشان می‌دهد.

یزدانی کتفش را به تیغ جراحان سپرده و به‌تازگی به تشک برگشته. او آن‌قدر درگیر فیزیوتراپی و آماده‌سازی است که حتی فرصت حضور در اردوی اول تیم ملی را از دست داده است. از آنجا که کمتر از سه ماه به بازی‌های المپیک مانده، این نگرانی وجود دارد که نکند به لحاظ جسمی و ریکاوری، در موعد مقرر آماده نشود و نتواند در المپیک کاری از پیش ببرد؛ به‌ویژه اینکه پیش‌تر علیرضا دبیر، رئیس فدراسیون کشتی هم ابراز نگرانی کرده و از این گفته که در ایران هر کشتی‌گیری که کتفش را عمل کرده، دیگر آن کشتی‌گیر سابق نشده است. پس، اتفاق بدتر برای حسن یزدانی، تصور این سناریو است که او نه‌تن‌ها شانسی برای گرفتن مدال در المپیک نداشته باشد؛ بلکه اصلا نتواند به این بازی‌ها اعزام شود.

در چنین فضایی است که فدراسیون کشتی تصمیم مهمی گرفته و به این نتیجه رسیده که یزدانی را در فاصله ۵۰ روز مانده به بازی‌های المپیک، به رقابت‌های کشتی مجارستان اعزام کند تا میزان آمادگی او و پاسخ‌دهی کتفش به عمل جراحی را بسنجد. تا به اینجا همه چیز منطقی به نظر می‌رسد؛ ولی در یکی، دو روز گذشته، چنین تصمیمی بخشی از جامعه کشتی را آشفته کرده و فریاد وا اسفا سر داده‌اند که حرمت قهرمان حفظ نشده است.

اینجا روایت‌ها کمی متفاوت است؛ مثلا خبرگزاری‌های نزدیک به دولت از این شایعه نوشته‌اند که یزدانی از مسئولان فدراسیون کشتی درخواست کرده بدون حضور در مسابقه‌ای، به پاریس اعزام شود که با پاسخ منفی اهالی فدراسیون مواجه شده است. پاره‌ای دیگر هم از این می‌گویند که رقابت‌های مجارستان برای حسن یزدانی سنگین است و نباید او را به چنین تورنمنتی اعزام کرد؛ به‌ویژه اینکه ممکن است آرون بروکس هم در مجارستان باشد و کار را برای حسن یزدانی سخت کند. چ

نین تحلیل‌هایی باعث دوپاره شدن نظریات علاقه‌مندان به کشتی شده و حالا با حسن یزدانی به گونه‌ای رفتار می‌شود که گویی قرار است تبدیل به یک بحران ملی شود. در اینکه حسن یزدانی پرافتخارترین کشتی‌گیر ایران است، تردیدی وجود ندارد؛ در اینکه شأن او باید حفظ شود، هم شکی وجود ندارد؛ ولی مشخص نیست اعزام او به یک تورنمنت خارجی چطور می‌تواند موارد بالا را نقض کند. چنین تفکراتی اهمیت بازی‌های المپیک و کسب افتخار را قربانی یک اسم می‌کنند؛ البته اسم حسن یزدانی اعتباری برای کشتی ایران است؛ ولی فرض محال، اگر یزدانی با ناآمادگی و بدون محک‌خوردن به المپیک برود و آنجا حتی قبل از رسیدن به فینال با نتیجه‌ای اسف‌بار به کارش در پاریس پایان دهد، آیا حرمتش حفظ شده است؟

ضمن اینکه چنین جریانی باید پاسخ‌گوی این پرسش مهم هم باشند که چرا حسن یزدانی حاضر نشد کتفش را زودتر عمل کند تا به‌موقع برای پاریس مهیا باشد؟ چرا یزدانی اجازه داد شایعاتی که می‌گفتند او برای رسیدن به پاداش بازی‌های آسیایی، جراحی‌اش را به بعد از هانگژو موکول کرد، شکل بگیرد؟ حالا آن‌ها باید پاسخ دهند که اگر المپیک برای یزدانی و اعتبار کشتی ایران اهمیت وافری داشت، چرا او کتف آسیب‌دیده‌اش را زودتر به تیغ جراحان نسپرد؟

این‌ها البته بخشی از این دوپارگی موجود است؛ چراکه باید آن روی سکه؛ یعنی کادر فنی را هم دید. حسن قرار است در فاصله ۵۰ روز مانده به المپیک به مسابقه‌ای خارجی اعزام شود؛ اگر او بدرخشد که حرف و حدیثی نیست و با شایستگی راهی پاریس می‌شود و بسیاری را امیدوار می‌کند که مدال دیگری برای کاروان ایران بگیرد؛ اما اگر حسن ناآماده باشد، آیا ۵۰ روز، زمان کافی برای مهیاکردن یک کشتی‌گیر دیگر برای اعزام به پاریس خواهد بود؟

بدیهی است که این دوگانگی نیاز به ظرافت خاصی دارد که بدون دخیل‌شدن احساسات باید درباره‌اش تصمیم‌گیری شود. حسن هم تا رقابت‌های مجارستان به قدر کافی فرصت دارد تا توان از دست رفته‌اش را بازیابد و خودش را در غیاب گربه‌سیاه آمریکایی‌اش محکی جدی بزند. محکی که سربلند بیرون‌آمدن از آن می‌تواند تکلیفی جدی برایش قلمداد شود. یزدانی حمایت فدراسیون را دارد؛ ولی بعید است این فدراسیون هم حاضر شود چشم‌بسته روی کتف آسیب‌دیده حسن قمار کند.